Keperluan ke arah Pendidikan Inklusif
Pendekatan pendidikan inklusif dilaksanakan di beberapa sekolah di seluruh negara bagi memenuhi keperluan pelajar dan permintaan ibu bapa. Dasar sedia ada untuk menyediakan kanak-kanak berkeperluan khas dengan hak untuk mendapat pendidikan formal diperkukuh dengan dasar 'Pendidikan Wajib' dan 'Pendidikan Untuk Semua' yang kini menjadi asas kepada perancangan pelaksanaan pendidikan khas di Malaysia.
Adanya dua dasar ini, pendekatan pendidikan yang inklusif menjadi penting untuk menangani cabaran dan isu semasa dalam pendidikan khas. Oleh itu, terdapat keperluan untuk mengarusperdanakan pendidikan inklusif dalam sistem pendidikan Malaysia kerana ia merangkumi keperluan untuk kesaksamaan hak asasi, keperluan untuk pendidikan berkualiti dan keperluan masyarakat.
Keperluan Kesamarataan Hak Asasi
Malaysia mengendalikan sistem pendidikan berpusat, dengan Kementerian Pendidikan bertanggungjawab membangunkan dan mentadbir pendidikan formal untuk setiap kanak-kanak, termasuk mereka yang berkeperluan khas atau kurang upaya.
Dalam Akta Pendidikan 1996, konsep ketidakupayaan (disabled) adalah merangkumi murid yang mempunyai masalah penglihatan, pendengaran dan masalah pembelajaran (Bahagian H, Seksyen 41).
Secara umumnya, setiap orang berhak mendapat hak yang sama, termasuk keperluan pendidikan mengikut kemampuan mereka, termasuk orang kurang upaya. Ini kerana semua kanak-kanak berhak untuk belajar dan dididik dalam persekitaran yang sama seperti kanak-kanak lain seusia mereka.
Pelbagai deklarasi antarabangsa menyokong pendidikan inklusif sebagai hak kanak-kanak. Malah meletakkan kanak-kanak dalam kelas khas adalah diskriminasi.
Akta Pendidikan Kebangsaan menyatakan bahawa pendidikan yang diberikan kepada rakyat Malaysia adalah pelbagai dan skop yang komprehensif agar memenuhi keperluan negara, memupuk perpaduan negara melalui pembangunan budaya, sosial,ekonomi dan politik selaras dengan prinsip-prinsip Rukun Negara.
Pendidikan memainkan peranan penting dalam merealisasikan wawasan negara untuk mencapai status negara maju sepenuhnya serta dalam kemajuan ekonomi, keadilan sosial dan kekuatan rohani, moral dan etika untuk mewujudkan masyarakat yang bersatu padu, demokratik, bebas dan cergas.
Sistem pendidikan bertaraf dunia seharusnya mampu memberikan permainan sepenuhnya kepada potensi individu dan mencapai cita-cita dan aspirasi negara.
Pendidikan inklusif adalah strategi yang baik untuk meningkatkan tahap pendidikan golongan berkeperluan khas di negara ini. Ini kerana pendidikan seharusnya menjadi aset kepada semua orang termasuk mereka yang berkeperluan khas.
Ketidakupayaan tidak boleh digunakan sebagai alasan untuk berhenti sekolah, kerana terdapat banyak cara di mana orang berkeperluan khas boleh dilayan.
Pendidikan inklusif memberi peluang kepada individu untuk berada dalam persekitaran masyarakat yang sebenar melalui sistem pendidikan. Situasi ini membantu pelajar untuk berinteraksi dengan persekitaran yang pelbagai serta melatih diri berhadapan dengan kehidupan masa depan kelak.
Kajian menunjukkan bahawa kanak-kanak menunjukkan prestasi akademik dan sosial yang lebih tinggi apabila mereka belajar dalam suatu persekitaran yang sama.
Pendidikan inklusif perlu dilaksanakan bukan sahaja di sekolah- sekolah yang terpilih namun di setiap sekolah dan pusat- pusat biasa untuk memudahkan akses pendidikan kepada golongan berkeperluan khas.
Pendidikan Inklusif juga sebenarnya menjimatkan banyak masa, tenaga dan material kepada pelbagai pihak seperti pelajar, keluarga, guru, sekolah dan kerajaan. Ini kerana pendidikan inklusif menjadi sebahagian daripada pendidikan arus perdana di Negara kita.
Pendidikan Inklusif bukan sahaja bertujuan untuk menyediakan perkhidmatan pendidikan kepada mereka yang berkeperluan khas, tetapi juga untuk membina hubungan kemanusiaan di kalangan anggota masyarakat.
Ini kerana realitinya masyarakat khususnya kanak-kanak tidak terdedah kepada golongan OKU sehingga menimbulkan prasangka, ketakutan dan sikap tidak ambil peduli terhadap golongan berkeperluan khas.
Pelaksanaan Pendidikan Inklusif dalam sistem pendidikan arus perdana mengajar kanak- kanak untuk menerima golongan berkeperluan khas secara lebih semulajadi.
Pendidikan inklusif berpotensi untuk mengurangkan persepsi yang negatif seperti takut serta dapat membina persahabatan, rasa hormat dan sikap memahami terhadap OKU. Ini kerana semua individu memerlukan pendidikan yang akan membantu mereka membina persahabatan dan persediaan untuk kehidupan di arus perdana.
Bagi tujuan jangka masa panjang pendidikan inklusif membantu pelajar bekelerluan khas untuk berfungsi ke tahap optimum mengikut kemampuan diri sendiri serta mengurangkan kebergantungan kepada orang lain.
Pendidikan Inklusif juga tidak hanya bertujuan untuk menyediakan perkhidmatan pendidikan kepada mereka yang berkeperluan khas, tetapi juga bagi membina hubungan kemanusiaan di antara anggota masyarakat kerana masyarakat khususnya kanak-kanak tidak terdedah kepada golongan OKU sehingga menimbulkan prasangka, ketakutan dan sikap tidak ambil peduli terhadap golongan berkeperluan khas.
Comments
Post a Comment